Παρασκευή 7 Οκτωβρίου 2016

ΑΣΚΗΣΕΙΣ ΧΗΜΕΙΑΣ Α ΛΥΚΕΙΟΥ (3ο ΜΕΡΟΣ)

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 3o ΟΞΕΑ - ΒΑΣΕΙΣ - ΟΞΕΙΔΙΑ - ΑΛΑΤΑ

3.1 Ερωτήσεις πολλαπλής επιλογής
Στις παρακάτω ερωτήσεις (1-39) να βάλετε σε κύκλο το γράμμα που αντιστοιχεί στη σωστή απάντηση.

1.    Ποια από τις παρακάτω είναι ιδιότητα όλων των οξέων;:
α. έχουν γεύση γλυκιά
β. με ηλεκτρόλυση υδατικού τους διαλύματος παράγεται στην κάθοδο αέριο Η2
γ. τα υδατικά τους διαλύματα έχουν pH = 7
δ. αντιδρούν με όλα τα μέταλλα και ελευθερώνουν αέριο Η2.

2.    Με ηλεκτρόλυση των υδατικών διαλυμάτων των οξέων παίρνουμε στην κάθοδο:
α. ιόντα Η+                                       γ. αέριο Ο2
β. αέριο Η2                                       δ. ένα αέριο που εξαρτάται  από το είδος του οξέος.

3.    Αν σε άχρωμο διάλυμα με pH = 12 προσθέσουμε μερικές σταγόνες φαινολοφθαλεΐνης, το διάλυμα:
α. θα παραμείνει άχρωμο
β. θα αποκτήσει χρώμα που εξαρτάται από την ποσότητα της φαινολοφθαλεΐνης που προσθέσαμε
γ. θα γίνει κόκκινο
δ. θα αποκτήσει χρώμα που εξαρτάται από το είδος της διαλυμένης ουσίας που περιέχει.

4.    Οξέα, σύμφωνα με τη θεωρία του Arrhenius, είναι όλες οι ενώσεις που:
α. περιέχουν υδρογόνο
β. όταν ηλεκτρολύονται ελευθερώνουν στην άνοδο Η2
γ. όταν διαλύονται στο νερό δίνουν κατιόντα Η+
δ. αντιδρούν με το νερό και ελευθερώνουν αέριο Η2.

5.    Βάσεις, σύμφωνα με τη θεωρία του Arrhenius, είναι όλες οι ενώσεις που:
α. περιέχουν τη ρίζα υδροξύλιο
β. αντιδρούν με οξέα
γ. αλλάζουν το χρώμα των δεικτών
δ. όταν διαλύονται στο νερό δίνουν ανιόντα ΟΗ.

6.    Το υδροχλωρικό οξύ είναι:
α. το καθαρό υδροχλώριο           γ. μείγμα υδρογόνου και χλωρίου.
β. διάλυμα χλωρίου σε νερό       δ. διάλυμα υδροχλωρίου σε νερό.

7.    Η ένωση ΗΝΟ3 είναι οξύ, σύμφωνα με τη θεωρία του Arrhenius, διότι:
α. αντιδρά με το ΝaOH
β. μεταβάλλει το χρώμα των δεικτών
γ. όταν διαλύεται στο νερό ελευθερώνει ιόντα Η+
δ. είναι ηλεκτρολύτης.



8.    Η ένωση Ca(OH)2 είναι βάση, σύμφωνα με τη θεωρία του Arrhenius, διότι:
α. αντιδρά με ΗCl
β. είναι ηλεκτρολύτης
γ. μεταβάλλει το χρώμα των δεικτών
δ. όταν διαλύεται στο νερό ελευθερώνει ιόντα ΟΗ.

9.    Από τις ενώσεις: HCl, H2O, NH3, H­2SO4 και HClO, είναι οξέα κατά τον Arrhenius οι:
α. NH3 και HCl                           γ. HCl, H2SO4 και HClO
β. H2SO4, H2O και HClO           δ. H2SO4, HClO και NH3.

10.   Κατά την ηλεκτρόλυση υδατικού διαλύματος καθεμιάς από τις ενώσεις: HCl, H2SO4, Ca(OH)2, NH3, H2S και NaOH, θα ελευθερωθεί στην κάθοδο αέριο Η2 από τα διαλύματα των:
α. H2SO4, HNΟ3 και NH3              γ. H2S, H2SO4 και HCl
β. Ca(OH)2, NH3 και NaOH       δ. H2S, HCl και NH3
                                                    ε. όλων των ενώσεων.

11. Κατά την ηλεκτρόλυση υδατικού διαλύματος καθεμιάς από τις ενώσεις: H2SO4, ΚΟΗ, Ca(OH)2, HClO3, HBr και NH3 θα ελευθερωθεί στην άνοδο αέριο Ο2 μόνο από τα διαλύματα των:
α. H2SO4, HClO3 και HBr                         γ. NH3, Ca(OH)2 και ΚΟΗ
β. H2SO4, ΚΟΗ, Ca(OH)2 και HClO3        δ. Ca(OH)2 και ΚΟΗ.

12.  Από τις ενώσεις: HCl, H2SO4, Ca(OH)2, H2O και ΚΟΗ, αντιδρούν με Na και ελευθερώνουν αέριο H2 μόνο οι:
α. HCl και H2SO4                               γ. HCl, H2SO4,Ca(OH)2 και H2O
β. Ca(OH)2 και ΚΟΗ                  δ. H2O, HCl και H2SO4.

13.  Για να καθαρίσουμε το φούρνο της ηλεκτρικής κουζίνας από τις λιπαρές ουσίες που έχουν συσσωρευτεί, είναι καλύτερα να χρησιμοποιήσουμε υγρό καθαρισμού που περιέχει:
α. ένα ισχυρό οξύ                        γ. ένα ασθενές οξύ
β. μία ισχυρή βάση                      δ. μία ασθενή βάση.

14.  Όξινα οξείδια ονομάζονται τα οξείδια που:
α. αντιδρούν με οξέα                   γ. προκύπτουν με αφυδάτωση των οξέων
β. αντιδρούν με βάσεις                δ. έχουν όξινη γεύση.

15.  Οι ενώσεις: ΖnO, Al2O3 και SnO είναι:
α. βασικά οξείδια                        γ. ανυδρίτες οξέων
β. επαμφοτερίζοντα οξείδια        δ. ουδέτερα οξείδια.

16.  Τα άλατα αποτελούνται:
α. μόνο από κατιόντα
β. από ένα κατιόν και ένα ανιόν
γ. από ίσο αριθμό κατιόντων και ανιόντων
δ. από κατιόντα και ανιόντα με τέτοια αναλογία ώστε να είναι ηλεκτρικά ουδέτερα.

17.  Σε κάθε χημική αντίδραση η μάζα των προϊόντων σωμάτων της αντίδρασης:
α. είναι πάντα ίση με τη μάζα των αντιδρώντων που μετατράπηκαν σε προϊόντα
β. είναι μικρότερη από τη μάζα των αντιδρώντων, όταν κατά την αντίδραση παράγονται αέρια
γ. εξαρτάται από την ταχύτητα της αντίδρασης
δ. είναι ίση με το άθροισμα των μαζών των σωμάτων που αναμείξαμε αρχικά.

18.   Κάθε χημική αντίδραση:
α. πραγματοποιείται μόνο στα χημικά εργαστήρια
β. μπορεί να πραγματοποιηθεί σε οποιεσδήποτε συνθήκες
γ. πραγματοποιείται μόνο σε κατάλληλες συνθήκες
δ. απαιτεί θέρμανση του συστήματος προκειμένου να πραγματοποιηθεί.

19.  Σε κάθε χημική αντίδραση αποσύνθεσης:
α. μία χημική ουσία διασπάται σε απλούστερες ενώσεις
β. δύο χημικές ουσίες διασπώνται σε απλούστερες ενώσεις
γ. ένα χημικό στοιχείο διασπάται σε άλλα στοιχεία
δ. μειώνεται η μάζα του συστήματος.

20.   Κάθε οξύ αντιδρά:
α. με τις βάσεις, με τα βασικά και τα επαμφοτερίζοντα οξείδια καθώς και με τα μέταλλα που είναι ηλεκτροθετικότερα από το υδρογόνο
β. μόνο με τις βάσεις
γ. με τις βάσεις, με τα όξινα και με τα βασικά οξείδια
δ. με τις βάσεις, με τα βασικά οξείδια και με όλα τα άλατα.

21.  Όλες οι βάσεις αντιδρούν:
α. με τα οξέα, με τα όξινα οξείδια και με όλα τα άλατα
β. μόνο με τα οξέα
γ. με τα οξέα και με τα όξινα οξείδια
δ. με τα οξέα και με τα βασικά οξείδια.

22.  Από τις ενώσεις: H2SO4, H2O, Ν2O5 και NH3 αντιδρούν με το ΝaΟΗ μόνο οι:
α. H2SO4                                     γ. Ν2O5 και H2O
β. H2SO4 και Ν2O5                             δ. H2SO4, Ν2O5 και NH3

23.   Από τις ενώσεις: Κ2SO4, SO3, Ca(OH)2, BaO και NH3 αντιδρούν με το HCl οι:
α. SO3, Ca(OH)2 και BaO           γ. Κ2SO4 και NH3
β. Κ2SO4, Ca(OH)2 και BaO       δ. Ca(OH)2, BaO και NH3.

24.   Τα συνήθη υδροξείδια των μετάλλων είναι:
α. ευδιάλυτα στο νερό, εκτός από τα: ΚΟΗ, NaOH, Ca(OH)2 και BaH)2
β. δυσδιάλυτα στο νερό, εκτός από τα: ΚΟΗ, NaOH, Ca(OH)2 και BaH)2
γ. όλα ευδιάλυτα στο νερό
δ. όλα δυσδιάλυτα στο νερό.

25.    Κατά την προσθήκη Zn σε διάλυμα HCl:
α. θα πραγματοποιηθεί οπωσδήποτε χημική αντίδραση
β. δε θα παρατηρηθεί κανένα φαινόμενο
γ. θα πραγματοποιηθεί χημική αντίδραση, μόνο αν το διάλυμα είναι θερμό
δ. θα πραγματοποιηθεί χημική αντίδραση, μόνο αν το διάλυμα έχει κατάλ­λη­λη­ συγκέντρωση.

26.    Αν σε ένα αραιό διάλυμα H2SO4 βυθίσουμε μια σιδερένια ράβδο θα αντιδράσει με το οξύ, διότι:
α. όλα τα μέταλλα αντιδρούν με τα οξέα
β. ο σίδηρος είναι  ηλεκτροθετικότερος από το υδρογόνο
γ. το υδρογόνο είναι ηλεκτροθετικότερο από το σίδηρο
δ. καταβυθίζεται ίζημα.

27.    Ένα διάλυμα H2SO4 μπορεί να αντιδράσει με διάλυμα ενός άλατος:
α. μόνο όταν σχηματίζεται δυσδιάλυτο αλάτι
β. μόνο όταν ελευθερώνεται αέριο
γ. σε οποιαδήποτε περίπτωση
δ. όταν καταβυθίζεται ίζημα ή ελευθερώνεται αέριο.

28.    Κατά την ανάμειξη AgNO3 με διάλυμα HCl πραγματοποιείται χημική αντίδραση, διότι:
α. ελευθερώνεται ένα αέριο
β. το υδρογόνο είναι ηλεκτροθετικότερο στοιχείο από τον άργυρο
γ. τα οξέα αντιδρούν με όλα τα άλατα
δ. καταβυθίζεται ίζημα.

29.    Το CO2 αντιδρά με διάλυμα NaOH, διότι:
α. καταβυθίζεται δυσδιάλυτο ανθρακικό αλάτι
β. τα όξινα οξείδια αντιδρούν με τα διαλύματα των βάσεων
γ. όλα τα οξείδια αντιδρούν με τις βάσεις
δ. το CΟ2 είναι αέριο.

30.    Αν προσθέσουμε N2O5 σε διάλυμα NaOH, θα προκύψει ένα νέο διάλυμα που θα περιέχει:
α. νιτρικό οξύ και υδροξείδιο του νατρίου
β. νιτρικό οξύ και νιτρικό νάτριο
γ. νιτρικό νάτριο και υδροξείδιο του νατρίου
δ. μόνο νιτρικό νάτριο
ε. δεν είναι επαρκή τα δεδομένα για να γνωρίζουμε τι θα περιέχει.

31.    Αν προσθέσουμε Ν2Ο5 σε διάλυμα ΚOH, θα προκύψει διάλυμα που δεν είναι δυνατό να περιέχει:
α. ΗΝΟ3 και ΚΝΟ3                           γ. μόνο ΚΝΟ3
β. ΚΝΟ3 και ΚΟΗ                      δ. ΗΝΟ3 και ΚΟΗ.

32.    Αν προσθέσουμε Cu(OH)2 σε διάλυμα οξέος:
α. θα σχηματιστεί ένα αλάτι και θα ελευθερωθεί ένα αέριο
β. δε θα γίνει καμία αντίδραση, διότι ο χαλκός είναι λιγότερο δραστικός από το υδρογόνο
γ. θα σχηματιστεί αλάτι και νερό
δ. δε γνωρίζουμε αν θα πραγματοποιηθεί αντίδραση, διότι αυτό εξαρτάται από το είδος του οξέος.

33.    Από τις χημικές ουσίες: Na2O, KNO3, SO3, Ca(OH)2 και Ba, αντιδρούν με το νερό μόνο οι:
α. Na2O, SO3 και Ba                   γ. ΚΝΟ3, Ca(OH)2 και Ba
β. Na2O και SO3                                  δ. Ca(OH)2 και Ba.

34.    Από τις χημικές ενώσεις: SO2, NH3, NaOH, H2S, CO2, CaO, NH4Cl και H2SO­4, στις συνήθεις συνθήκες είναι αέριες μόνο οι:
α. ΝH3, Η2S, H2SO­4 και CO2              γ. NH3, H2S, CO2 και NH4Cl
β. SO2 και CO2                                           δ. SO2, NH3, H2S και CO2.

35.    Σε τέσσερα κουτιά Α, Β, Γ και Δ ενός εργαστηρίου περιέχονται αντίστοιχα οι ενώσεις: CuO, SO3, KCl και οξαλικό οξύ. Τίνος κουτιού το περιεχόμενο αντιδρά με διάλυμα ΚΟΗ;
α. του Β και του Δ                            γ. μόνο του Δ
β. του Α, του Β και του Δ                δ. του Α, του Γ και του Δ.

36.    Κατά την ανάμειξη διαλύματος ΝΗ4Cl με διάλυμα ΚΟΗ πραγματοποιείται αντίδραση, διότι:
α. οι βάσεις αντιδρούν με όλα τα άλατα
β. καταβυθίζεται ίζημα ΝΗΟΗ
γ. καταβυθίζεται ίζημα KCl
δ. ελευθερώνεται αέρια αμμωνία.

37.    Η μάζα του άλατος που σχηματίζεται κατά την εξουδετέρωση μιας ποσότητας υδροξειδίου μετάλλου από την κατάλληλη ποσότητα οξέος:
α. είναι ίση με το άθροισμα των μαζών του οξέος και της βάσης
β. είναι πάντα μικρότερη από το άθροισμα των μαζών του οξέος και της βά­σης
γ. δεν μπορεί να συγκριθεί με το άθροισμα των μαζών του οξέος και της βά­σης, διότι η σύγκριση αυτή εξαρτάται από τη φύση των αντιδρώντων
δ. είναι πάντα μεγαλύτερη από τη μάζα του υδροξειδίου του μετάλλου που αντέ­δρασε.

38.    Για την αντίδραση C + O2 ® CO2, τι από τα παρακάτω δεν ισχύει:
α. είναι αντίδραση σύνθεσης                     δ. το οξυγόνο ανάγεται
β. είναι η αντίδραση καύσης του C           ε. ο C είναι το αναγωγικό.
γ. ο C ανάγεται

39.    Η όξινη βροχή έχει pH μικρότερο της «καθαρής» βροχής. Αυτό οφείλεται κυρίως:
α. στην αυξημένη περιεκτικότητα της ατμόσφαιρας σε CO2
β. στην αυξημένη περιεκτικότητα της ατμόσφαιρας σε οξείδια ρύπους, όπως το SO2 και το ΝΟ2.
γ. σε οξέα που ξεφεύγουν στην ατμόσφαιρα μέσω των βιομηχανικών απο­βλή­των
δ. στη δημιουργία στην ατμόσφαιρα τυχαίων φυσικών συνθηκών που ευ­νο­ούν το σχηματισμό οξέων.

3.2 Ερωτήσεις διάταξης

1.    Να διατάξετε κατά σειρά αυξανόμενης οξύτητας και ελαττούμενης βασικότητας τα διαλύματα Δ1, Δ2, Δ3, Δ4, και Δ5 για τα οποία δίνονται:
Δ1 :
pH = 6, Δ2 : pH = 13, Δ3 : pH = 14, Δ4 : pH = 7 και Δ5 : pH = 0.

2.    Σε πέντε ποτήρια περιέχονται τα υγρά:
Α : απεσταγμένο νερό,                         Β : πυκνό διάλυμα θειϊκού οξέος
Γ : αραιό διάλυμα αμμωνίας,                Δ : διάλυμα ασπιρίνης
Ε : πυκνό διάλυμα καυστικής σόδας.
Να διατάξετε τα πέντε αυτά υγρά Α, Β, Γ, Δ και Ε κατά σειρά αυξανόμενου pH.

3.    Βυθίζουμε για αρκετή ώρα μέρος ενός ελάσματος Cu σε διάλυμα AgNO3 και πα­ρα­τηρούμε ότι αυτό επαργυρώνεται. Το επαργυρωμένο έλασμα το βυ­θί­ζου­με στη συνέχεια σε θερμό διάλυμα HCl, οπότε δεν παρατηρούμε καμία με­τα­βολή. Ρίχνουμε ένα σιδερένιο καρφί σε θερμό διάλυμα ΗCl και π­α­ρα­τηρούμε ότι ελευθερώνεται αέριο και το καρφί διαλύεται σιγά-σιγά. Με βά­ση τις παραπάνω παρατηρήσεις να διατάξετε τα στοιχεία Cu, Ag, Fe και H κα­τά σειρά αυξανόμενης δραστικότητας.

3.2 Ερωτήσεις αντιστοίχησης

1.    Να γίνει η αντιστοίχηση μεταξύ των χημικών ενώσεων που περιέχονται στη στήλη (Ι) και των κατηγοριών της στήλης (ΙΙ):
                      (Ι)                                               (ΙΙ)
                   Na2O                                      επαμφοτερίζον οξείδιο
                   H2SO4                                     μονοπρωτικό οξύ
                   P2O5                                        μονοπρωτική βάση
                   Αl2O3                                      πολυπρωτικό οξύ
                   ΚOΗ                                      πολυπρωτική βάση
                   ΗΝO3                                     βασικό οξείδιο
                   Ca(OH)2                                 όξινο οξείδιο

2.    Να γίνει αντιστοίχηση μεταξύ των μοριακών τύπων της στήλης (Ι) και των ονομασιών της στήλης (ΙΙ):
            (Ι)                                           (ΙΙ)
          HClO3                    χλωριώδες οξύ (υδρογόνο χλωριώδες)
          Na2SO4                  υδροξείδιο του καλίου (κάλιο υδροξείδιο)
          Ca(OH)2                 θειώδες νάτριο (νάτριο θειώδες)
          ΚOΗ                      υδροξείδιο του ασβεστίου (ασβέστιο υδροξείδιο)
          HClO2                    θειούχο νάτριο (νάτριο σουλφίδιο)
          Na2S                       υποχλωριώδες οξύ (υδρογόνο υποχλωριώδες)
          Na2SO3                  χλωρικό οξύ (υδρογόνο χλωρικό)
          HClO                     υδροχλώριο (υδρογόνο χλωρίδιο)
          HCl                        θειϊκό νάτριο (νάτριο θειϊκό)




3.    Να σημειώσετε σε κάθε κενό ορθογώνιο του παρακάτω πίνακα το σύμβολο «+» αν η αντίστοιχη ένωση ανήκει στην κατηγορία του πίνακα αυτού και το σύμβολο «-» στην αντίθετη περίπτωση:

θειϊκό οξύ
υδροξείδιο του νατρίου
οξικό οξύ
αμμωνία
νιτρικό οξύ
 ισχυρό οξύ





 ισχυρή βάση





 ασθενές οξύ





 ασθενής βάση






4.    Να σημειώσετε σε κάθε κενό ορθογώνιο του παρακάτω πίνακα το σύμβολο «+» αν το αντίστοιχο οξείδιο ανήκει στην κατηγορία του πίνακα αυτού και το σύμβολο «-» στην αντίθετη περίπτωση:

Fe2O3
CO2
SO3
CaO
Al2O3
P2O5
ZnO
K2O
όξινο οξείδιο








βασικό οξείδιο








επαμφοτερί-ζον οξείδιο









5.    Σημειώστε το σύμβολο «+» στα κενά ορθογώνια του παρακάτω πίνακα, αν με συνδυασμό του κατιόντος και του αντίστοιχου ανιόντος προκύπτει ο χημικός τύπος δυσδιάλυτης ένωσης:

Ba2+
Ca2+
Mg2+
Al3+
Fe2+
Fe3+
Pb2+
Cu2+
Zn2+
Ag+
OH-










Cl-










PO43-











6.    Σημειώστε το σύμβολο «+» στα κενά ορθογώνια του παρακάτω πίνακα, εάν με συνδυασμό του κατιόντος και του αντίστοιχου ανιόντος προκύπτει ο χημικός τύπος δυσδιάλυτης ένωσης.

Ba2+
Ca2+
Mg2+
Al3+
Fe2+
Fe3+
Pb2+
Cu2+
Zn2+
Ag+
SO42-










S2-










CO32-











7.    Να γίνει αντιστοίχηση μεταξύ των διαλυμάτων που περιέχονται στη στήλη (Ι) και των τιμών pH της στήλης (ΙΙ).
                        (Ι)                                             (ΙΙ)
              αραιό διάλυμα NaOΗ                        12
              πυκνό διάλυμα ΗCl                             7
              πυκνό διάλυμα NaOΗ                         2
              διάλυμα CaCl2                                   0,5
              αραιό διάλυμα ΗCl                            14

8.    Να αντιστοιχήσετε κάθε χημική ένωση της στήλης (Ι) με μία μόνο χημική ένωση της στήλης (ΙΙ), έτσι ώστε οι ενώσεις που αντιστοιχίζονται να αντιδρούν μεταξύ τους:
                      (Ι)                                               (ΙΙ)
                   NaOΗ                                      Al(NO3)3
                   Pb(NO3)2                                   (NH4)2S
                   CuSO4                                         CaCl2
                   H2SO4                                           HCl
(δίνεται ότι οι ενώσεις: CaSO4, PbCl2, Al(OH)3 και CuS είναι δυσδιάλυτες).

9.    Να αντιστοιχήσετε το κάθε χημικό στοιχείο της στήλης (Ι) με μία μόνο χημική ένωση με την οποία αντιδρά και βρίσκεται στη στήλη (ΙΙ):
                      (Ι)                                               (ΙΙ)
                      Fe                                            AgNO3
                      Al                                               HCl
                     Cu                                             FeCl3
                     Ca                                             AlCl3

10.    Να αντιστοιχήσετε κάθε χημική ένωση της στήλης (Ι) με μία μόνο χημική ένωση της στήλης (ΙΙ), έτσι ώστε οι ενώσεις που αντιστοιχίζονται να αντιδρούν μεταξύ τους.
                      (Ι)                                               (ΙΙ)
                   H2SO4                                          H2O
                   CO2                                           Ca(OH)2
                   NaHCO3                                     CaCl2
                   CaO                                              HCl

11.    Πέντε δοχεία Α, Β, Γ, Δ και Ε περιέχουν το καθένα ένα από τα αέρια: H2, Ο2, ΝH3, SO2, και CO2.
To αέριο του δοχείου A παράγεται κατά την καύση του S, του δοχείου B παράγεται κατά την επίδραση ΝaOH σε διάλυμα ΝΗ4Cl, του δοχείου Γ χρησιμοποιείται στο γέμισμα των πυροσβεστήρων, του δοχείου Δ παράγεται κατά την ηλεκτρόλυση αραιού διαλύματος ΚΟΗ και του δοχείου Ε κατά την επίδραση Fe σε θερμό διάλυμα HCl.
Να αντιστοιχήσετε τα δοχεία της στήλης (I) με τα αέρια που αυτά περιέχουν και περιλαμβάνονται στη στήλη (ΙΙ).
                      (Ι)                                               (ΙΙ)
                      Α                                                 H2
                      Β                                                 O2
                       Γ                                               ΝΗ3
                      Δ                                                SO2
                      Ε                                               CO2

12.    Να αντιστοιχήσετε κάθε φαινόμενο της στήλης (Ι) με την αιτία που το προκαλεί και βρίσκεται στη στήλη (ΙΙ).
            (Ι)                                                         (ΙΙ)
·   όξινη βροχή                                 ·   αντίδραση H2SO4 με CaCO3
·   διάβρωση μαρμάρων                  ·   σχηματισμός ισχυρών οξέων από
                                                         οξείδια ρύπους της ατμόσφαιρας
·   σχηματισμός σταλακτιτών          ·   μετατροπή ζάχαρης σε οξέα
·   τερηδόνα των δοντιών                ·   διάσπαση του Ca(HCO3)2.


3.4 Ερωτήσεις συμπλήρωσης

1.   Οξέα, σύμφωνα με τη θεωρία του Arrhenius, είναι οι ενώσεις που όταν διαλύονται στο ......................... δίνουν ........................................................ .

2.   Η παρουσία των ............................ στα διαλύματα όλων των οξέων των προσδίδει σ’ αυτά ορισμένες κοινές ιδιότητες που ονομάζονται ................... ...................... χαρα­κτήρας.
3.   Τα διαλύματα όλων των οξέων αλλάζουν το χρώμα ορισμένων ουσιών που λέ­γονται ...................... , έχουν pΗ ................. του 7, αντιδρούν με βάσεις και σχηματίζουν ...................... , αντιδρούν με ορισμένα μέταλλα και ελευθε­ρώ­νουν αέριο ..................... και κατά την ηλεκτρόλυσή τους παράγεται στην ..................... αέριο ................... .

4.   Βάσεις, σύμφωνα με τη θεωρία του Arrhenius, είναι οι ενώσεις που όταν διαλύονται στο νερό δίνουν ................. .

5.   Η παρουσία των ........................... στα διαλύματα όλων των βάσεων προσδίδει σ’ αυτά ορισμένες κοινές ιδιό­τη­τες που ονομάζονται .................................. χαρακτήρας.

6.   Τα διαλύματα των βάσεων αλλάζουν το χρώμα ορισμένων ουσιών που λέγονται ............... , έχουν pH, ................................... του 7, αντιδρούν με οξέα και σχηματίζουν ................. και κατά την ηλεκτρόλυσή τους παράγεται στην .......................... αέριο .............. .

7.   Τα όξινα οξείδια ή .................................. είναι συνήθως οξείδια ................. ................. και προκύπτουν με αφυδάτωση των ................. , όπως για παράδειγμα το SO3 που προκύπτει με αφυδάτωση του ................. .

8.   Τα οξέα τα οποία όταν διαλυθούν στο νερό μετατρέπονται πλήρως σε ιόντα ονομάζονται ................. , όπως για παράδειγμα το ................. και το ................. , ενώ τα οξέα τα οποία διαλυόμενα στο νερό λίγα μόνο από τα μόριά τους μετατρέπονται σε ιόντα ονομάζονται ................. , όπως για παράδειγμα το ................. και το ................. .

9.   Άλατα είναι οι ενώσεις που περιέχουν κατιόν .................... ή ..................... και ανιόν ................. ή ......................... και έχουν το γενικό τύπο MxAy, όπου το x είναι ................................. και το y είναι ................................. , παρασκευάζονται κυρίως κατά την .............................. οξέων με βάσεις και παραλαμβάνονται από τα υδατικά τους διαλύματα με κρυστάλλωση. Όσα άλατα κατά την κρυστάλλωση συγκρατούν μόρια νερού ονομάζονται .............................................. , ενώ όσα περιέχουν δύο διαφορετικά κατιόντα ονομάζονται .................................. .

10.   Τα οξέα αντιδρούν με μέταλλα που είναι δραστικότερα του ................. και σχηματίζεται ................. και ................. , όπως για παράδειγμα:
Zn + HCl ® ........... + ..........
Fe + ........... ® FeΒr2 + ..........

11.   Να συμπληρώσετε σε κάθε κενό ορθογώνιο του παρακάτω πίνακα, το μοριακό τύπο ή την ονομασία της αντίστοιχης ένωσης:
Ονομασία
Θειϊκό κάλιο

Υδρόθειο

νιτρικό οξύ

κυανιούχο αμμώνιο
Μοριακός τύπος

FeCl2

Ca(ClO)2

NaH2PO4


12.   Να συμπληρώσετε τις παρακάτω χημικές εξισώσεις ποιοτικά και ποσοτικά:
α. HCl + NaOH ®   ........ + ........
β. Zn + HCl ®         ........ + ........
γ. H2SO4 + BaCl2 ®            ........ + ........
δ. NaCl + AgNO­3 ®            ........ + ........

13.   Να συμπληρώσετε τις παρακάτω χημικές εξισώσεις ποιοτικά και ποσοτικά:
α. FeS + ............ ® H2S + FeCl­2
β. ............. + CaO ® CaCl2 + H­2O
γ. Na2CO3 + ............ ® CaCO3 + ............
δ. NaOH + .............. ® NaCl + NH­3 + .............

14.   Να συμπληρώσετε τις παρακάτω χημικές εξισώσεις ποιοτικά και ποσοτικά:
α. ............ + H2O ® H2SO4
β. ............ + H2O ® NaOH + H­2
γ. ............ + H2O ® NaOH
δ. ............ + ............ ® NH3

15.   Να συμπληρώσετε τις παρακάτω χημικές εξισώσεις ποιοτικά και ποσοτικά:
α. Fe(OH)3 + ............. ® Fe(NO3)3 + H2O
β. BaO + H3PO4 ®  ............ + ............
γ. NH3 + ............. ® (NH4)2SO­4
δ. Ca(OH)2 + N2O5 ® ............. + .............
ε. CO2 + .............. ® Na­2CO­3 + H­2O
στ. P2O5 + ............ ­® H3PO4

16.   Τοποθετήστε στα κενά του παρακάτω πίνακα τους μοριακούς τύπους των ενώσεων που θα προκύψουν κατά την επίδραση νερού στα αντίστοιχα οξείδια:
SO3
P2O5
N25
CaO
K2O
BaO







17.   Τοποθετήστε στα κενά του παρακάτω πίνακα τους μοριακούς τύπους των ανυδριτών των αντίστοιχων οξέων ή βάσεων:
H2CO­3
Al(OH)3
HNO­3
Ca(OH)2
H2SO4
KOH







18.   Να βάλετε σε κάθε κενό του ακόλουθου πίνακα τους χημικούς τύπους των αλάτων που θα προκύψουν από την αντίδραση του κάθε οξέος που περιέχεται στην πρώτη στήλη του πίνακα με την αντίστοιχη ουσία που περιέχεται στην πρώτη σειρά του πίνακα.

K2O
Fe(OH)­2
CaCO3
NH3
Na
H2SO4





HCl





H3PO­4






19.   Να συμπληρώσετε τα κενά του παρακάτω πίνακα:
Οξύ ή βάση
Fe(OH)3

H2SO4

H3PO4

ανυδρίτης

CO2

CuO

N2O5

20.    Στην αντίδραση C + O2 ­® CO2 ο αριθμός οξείδωσης του C .......................... από ...................... σε ................... , ενώ ο αριθμός οξείδωσης του Ο ........... ..................................... από ................ σε ................ . Άρα ο C .................. και προκαλεί την ............................. του Ο, γι’ αυτό ονομάζεται .................. ........., ενώ το Ο ..................................... και προκαλεί την ........................... του C, γι’ αυτό ονομάζεται .............................. .


3.5 Ερωτήσεις σύντομης απάντησης

1.   Τι δείχνει το pH ενός διαλύματος; Ποιες τιμές παίρνει; Ποια τιμή μπορεί να έχει το pH ενός όξινου, ενός βασικού και ενός ουδέτερου διαλύματος;

2.   Ποιες ουσίες ονομάζονται ηλεκτρολύτες; Ποιες κατηγορίες σωμάτων είναι ηλεκτρολύτες;

3.   Πού οφείλονται οι κοινές ιδιότητες των διαλυμάτων των οξέων, σύμφωνα με τη θεωρία του Arrhenius;

4.   Ποιες ουσίες ονομάζονται δείκτες; Σε τι χρησιμεύουν;

5.   Γράψτε τον μοριακό τύπο και την ονομασία:
α. ενός διπρωτικού οξυγονούχου οξέος
β. ενός μονοπρωτικού οξυγονούχου οξέος
γ. ενός μονοπρωτικού μη οξυγονούχου οξέος
δ. ενός διπρωτικού μη οξυγονούχου οξέος.

6.   Ποια οξέα ονομάζονται ισχυρά και ποια ασθενή; Να γράψετε το όνομα δύο ισχυρών και δύο ασθενών οξέων.

7.   Γράψτε τον μοριακό τύπο και την ονομασία:
α. δύο όξινων οξειδίων
β. δύο βασικών οξειδίων
γ. δύο επαμφοτεριζόντων οξειδίων.

8.   Εξηγήστε πως σχηματίζονται τα ένυδρα άλατα, για παράδειγμα ο ένυδρος θειϊκός χαλκός (CuSO­4×5H2O).

9.   Ποιες αντιδράσεις ονομάζονται εξώθερμες και ποιες ενδόθερμες. Να αναφέρετε ένα παράδειγμα για κάθε περίπτωση.

10.   Τι ονομάζουμε ταχύτητα αντίδρασης; Να αναφέρετε τρεις παράγοντες που επηρεάζουν την ταχύτητα μιας αντίδρασης.

11.   Με ποια προϋπόθεση πραγματοποιείται μια αντίδραση διπλής αντι­κα­τά­στα­σης; Γράψτε τη χημική εξίσωση μιας αντίδρασης διπλής αντικατάστασης και εξη­γήστε το λόγο για τον οποίο αυτή πραγματοποιείται.

12.   Με ποια μέταλλα αντιδρούν τα οξέα (πλην HNO3 και πυκνού Η2SO4) και ποια προϊόντα δίνουν; Να γράψετε τη χημική εξίσωση της αντίδρασης ενός απ’ αυτά με το υδροχλώριο.

13.   Γράψτε τη χημική εξίσωση της αντίδρασης:
α)    ενός οξέος με μια βάση               γ)  μιας βάσης με ένα όξινο οξείδιο
β)    ενός οξέος με ένα βασικό           δ)  ενός όξινου με ένα βασικό
     οξείδιο                                             οξείδιο

14.   Το γαστρικό υγρό στο στομάχι περιέχει HCl. Πώς θα αντιμετωπίσουμε μια υπερέκκριση γαστρικού υγρού το στομάχι; Γιατί δεν επιτρέπεται να πάρουμε ασπιρίνη για το σκοπό αυτό;

15.   Γράψτε τη χημική εξίσωση μιας χημικής αντίδρασης στις παρακάτω περιπτώσεις:
α. όταν αντιδρά ένα οξύ με ένα αλάτι και ελευθερώνεται αέριο.
β. όταν αντιδρά μια ευδιάλυτη βάση με ένα ευδιάλυτο αλάτι και παράγεται μια δυσδιάλυτη βάση.

3.6 Ερωτήσεις ανάπτυξης

1.   Ποιες ενώσεις χαρακτηρίζονται ως οξέα σύμφωνα με τη θεωρία του Arrhenius; Σε ποιες κατηγορίες διακρίνονται αυτά με κριτήριο: α) τον αριθμό Η+ που δίνουν κατά τη διάλυσή τους στο νερό, β) το αν περιέχουν ή όχι οξυγόνο και γ) την ισχύ τους; Να γράψετε το μοριακό τύπο και την ονομασία ενός οξέος που να ανήκει σε καθεμιά από τις κατηγορίες αυτές.

2.   Ποιες ενώσεις χαρακτηρίζονται ως βάσεις σύμφωνα με τη θεωρία του Arrhenius; Σε ποιες κατηγορίες διακρίνονται αυτές με κριτήριο: α) τον αριθμό των ανιόντων ΟΗ- που ελευθερώνουν κατά τη διάλυσή τους στο νερό και β) την ισχύ τους; Να γράψετε το μοριακό τύπο και την ονομασία μιας βάσης που να ανήκει σε καθεμιά από τις κατηγορίες αυτές.

3.   Ποια οξείδια ονομάζονται όξινα και ποια βασικά; Γράψτε τους μοριακούς τύπους και την ονομασία δύο όξινων και δύο βασικών οξειδίων και για το καθένα απ’ αυτά τη χημική εξίσωση μιας αντίδρασης που να αιτιολογεί τον χαρακτηρισμό τους ως όξινο και βασικό αντίστοιχα.

4.   Τι συμπέρασμα προκύπτει από τη γνώση της τιμής του pH ενός διαλύματος; Πώς μπορούμε να προσδιορίζουμε το pH σε κάποιο διάλυμα; Εξηγήστε γιατί οι γεωπόνοι πρέπει να γνωρίζουν το pH του εδάφους που πρόκειται να καλλιεργήσουν οι αγρότες.



5.   i)   Ποια είναι τα προϊόντα της αντίδρασης ενός άλατος:
α. με ένα οξύ,    β. με μία βάση και       γ. με ένα αλάτι;
ii)  Σε ποια κατηγορία ανήκουν αυτές οι αντιδράσεις και με ποια προϋπόθεση πραγματοποιούνται;
iii) Να γράψετε τη χημική εξίσωση μιας αντίδρασης για κάθε περίπτωση.

6.  i)   Να γράψετε τις χημικές εξισώσεις των αντιδράσεων από τις οποίες παρασκευάζονται τα άλατα: τριχλωριούχος σίδηρος, θειϊκό κάλιο, φωσφο­ρι­κό νάτριο και νιτρικό ασβέστιο με εξουδετέρωση του κατάλληλου βα­σι­κού οξειδίου από το κατάλληλο οξύ.
ii)  Ποια από τα παραπάνω άλατα αντιδρούν μεταξύ τους; Γράψτε τις χημικές εξισώσεις των αντίστοιχων αντιδράσεων.
7.   Δίνονται οι χημικές ενώσεις: N2O5, NaOH, H2O, HClO3.
α. Βρείτε όλα τα δυνατά ζεύγη από τις ενώσεις αυτές που αντιδρούν μεταξύ τους και γράψτε τις χημικές εξισώσεις των αντίστοιχων αντιδράσεων.
β. Εξηγήστε το λόγο για τον οποίο πραγματοποιείται καθεμιά από τις αντιδράσεις αυτές και γράψτε τα ονόματα των προϊόντων.

8.   Τέσσερα άλατα έχουν τους μοριακούς τύπους: CaCl2­, K3PO4, Ca(NO3)2 και Al2(SO4)3.
α. Να γράψετε το όνομα των αλάτων αυτών με την κοινή ονομασία τους και με το σύστημα JUPAC.
β. Να γράψετε τη χημική εξίσωση της αντίδρασης από την οποία προκύπτει καθένα από τα παραπάνω άλατα με εξουδετέρωση του κατάλληλου οξέος από την κατάλληλη βάση.

9.  i)   Να γράψετε τις χημικές εξισώσεις των αντιδράσεων που θα πραγμα­το­ποιη­θούν στις εξής περιπτώσεις:
α. αν αναμείξουμε υδροχλωρικό οξύ με διάλυμα καυστικού νατρίου
β. αν διαβιβάσουμε υδροβρώμιο σε ασβεστόνερο
γ. αν προσθέσουμε οξείδιο του μαγνησίου σε διάλυμα θειικού οξέος
δ. αν διαβιβάσουμε τριοξείδιο του θείου σε νερό
ii)  Να ονομάσετε τα προϊόντα που θα προκύψουν από κάθε αντίδραση.
iii) Εξετάστε με ποιο από τα προϊόντα των τριών πρώτων αντιδράσεων μπορεί να αντιδράσει το προϊόν της τέταρτης αντίδρασης. Γράψτε τις χημικές εξισώσεις των αντίστοιχων αντιδράσεων.

10.    Ένα αέριο μείγμα που αποτελείται από διοξείδιο του άνθρακα, διοξείδιο του θείου και αμμωνία, διαβιβάζεται διαδοχικά σε περίσσεια διαλύματος υδροχλωρίου και σε περίσσεια διαλύματος καυστικού νατρίου.
α. Να αιτιολογήσετε τα φαινόμενα που θα πραγματοποιηθούν.
β. Να γράψετε τις χημικές εξισώσεις όλων των αντιδράσεων.
γ. Να ονομάσετε τα προϊόντα όλων των αντιδράσεων.

11.   Να γράψετε 2 μεθόδους παρασκευής οξέων, 2 μεθόδους παρασκευής βάσεων και 2 μεθόδους παρασκευής αλάτων. Να αναφέρετε ένα παράδειγμα για κάθε περίπτωση, αναγράφοντας και την αντίστοιχη χημική εξίσωση.


12.   i)   Γράψτε τη χημική εξίσωση της αντίδρασης μεταξύ:
α. ενός μετάλλου και του οξυγόνου
β. ενός αμετάλλου και του οξυγόνου
γ. ενός μετάλλου και ενός αμετάλλου πλην του οξυγόνου
δ. του υδρογόνου και ενός αμετάλλου
ii) Δώστε την ονομασία όλων των ενώσεων που παράγονται και γράψτε σε ποια κατηγορία ενώσεων ανήκει καθεμία.

13.    Σε απεσταγμένο νερό ρίχνουμε μια σταγόνα διαλύματος φαινολοφθαλεΐνης και στη συνέχεια ένα μικρό κομμάτι νάτριο.
α. Να περιγράψετε δύο φαινόμενα που θα παρατηρηθούν μετά την προσθήκη του νατρίου.
β. Να γράψετε τη χημική εξίσωση που περιγράφει ένα χημικό φαινόμενο που παρατηρήθηκε.

14.    Να γράψετε τις χημικές εξισώσεις που περιγράφουν τα χημικά φαινόμενα που θα παρατηρηθούν στις εξής περιπτώσεις:
α.  Όταν ρίξουμε ένα κομμάτι FeS σε διάλυμα HCl και διαβιβάσουμε το αέριο που ελευθερώνεται σε διάλυμα ZnCl2
β.  Όταν σε ένα αραιό διάλυμα Η2SO4 ρίξουμε μια ποσότητα μείγματος CaCl2 - Na2CO3.
γ.  Όταν προσθέσουμε μία ποσότητα (ΝΗ4)2SO4 σε πυκνό διάλυμα ΝaOH και διαβιβάσουμε το αέριο που ελευθερώνεται σε διάλυμα HCl.

15.    Σε τρία ποτήρια περιέχονται τα διαλύματα Δ1, Δ2 και Δ3 που περιέχουν αντίστοιχα Na2CO3, Η2SO4 και Ca(ΟΗ)2.
i)    Να γράψετε τις χημικές εξισώσεις των αντιδράσεων που θα πραγμα­το­ποιη­θούν στις εξής περιπτώσεις:
α. αν αναμείξουμε το διάλυμα Δ1 με το διάλυμα Δ2
β. αν αναμείξουμε το διάλυμα Δ2 με το διάλυμα Δ3
γ. αν αναμείξουμε το διάλυμα Δ1 με το διάλυμα Δ3.
ii)  Εξηγήστε το λόγο για τον οποίο πραγματοποιείται καθεμιά από τις παραπάνω αντιδράσεις.
16.    Τρία ποτήρια περιέχουν το καθένα ένα από τα παρακάτω διαλύματα: διάλυμα KCl, διάλυμα Η2SO4 και διάλυμα Na2SO4. Διαθέτουμε ρινίσματα σιδήρου και διάλυμα CaCl2.
i)    Περιγράψτε ένα τρόπο με τον οποίο μπορούμε να διαπιστώσουμε το περιεχόμενο κάθε ποτηριού, χρησιμοποιώντας μόνο τις δύο χημικές ουσίες που διαθέτουμε.
ii)  Γράψτε τις χημικές εξισώσεις των αντιδράσεων που πραγματοποιούνται κατά τη διαδικασία που περιγράψατε.

17.    Βυθίζουμε μια σιδερένια ράβδο διαδοχικά:
α. σε θερμό υδροχλωρικό οξύ και παρατηρούμε ότι ελευθερώνεται ένα αέριο, ενώ το διάλυμα χρωματίζεται πράσινο.
β. σε διάλυμα CuSO4 και παρατηρούμε ότι η ράβδος καλύπτεται από ένα κεραμέρυθρο στρώμα, ενώ το αρχικό θαλασσί χρώμα του διαλύματος τελικά μετατρέπεται σε ανοιχτόχρωμο πράσινο.
γ. σε άχρωμο διάλυμα Ag2SO4.
i)    Να εξηγήσετε τα φαινόμενα που περιγράφονται στις περιπτώσεις α και β και να γράψετε τις αντίστοιχες χημικές εξισώσεις.
ii)  Να γράψετε τη χημική εξίσωση της αντίδρασης που πραγματοποιείται στην περίπτωση γ και να περιγράψετε τα φαινόμενα που παρατηρούνται.

18.    Δίνεται η σειρά δραστικότητας των στοιχείων:
Κ, Βa, Ca, Na, Mg, Al, Zn, Fe, Ni, H, Cu, Hg, Ag
και ότι από τα χλωριούχα άλατα δυσδιάλυτα είναι τα: CuCl, AgCl και PbCl2, ενώ από τα θειικά άλατα δυσδιάλυτα είναι τα: PbSO4, ΒaSO4 και CaSO4. Τρία ποτήρια περιέχουν το καθένα, ένα από τα παρακάτω διαλύματα: διάλυμα HCl, αραιό διάλυμα H2SO4 και διάλυμα Νa2SO4.
i)    Αν διαθέτουμε ένα σύρμα μαγνησίου και διάλυμα BaCl2, περιγράψτε ένα τρόπο με τον οποίο μπορούμε να διαπιστώσουμε το περιεχόμενο του κάθε ποτηριού χρησιμοποιώντας μόνο τις δύο αυτές χημικές ουσίες.
ii)  Γράψτε τις χημικές εξισώσεις των αντιδράσεων που θα πραγματο­ποιη­θούν.
iii) Εξηγήστε αν θα μπορούσαμε ή όχι να κάνουμε την ίδια διαπίστωση αν διαθέτουμε μόνο ένα σύρμα μαγνησίου και διάλυμα Pb(NO3)2.
19.    Η μαρμαροκονία είναι ένα μείγμα μαρμαρόσκονης και Ca(OH)2 (ασβέστη), που χρησιμοποιείται για το επίχρισμα (σοβάτισμα) των τοίχων. Το κονίαμα αυτό με την επίδραση κάποιου συστατικού της ατμόσφαιρας μετατρέπεται σε μια συμπαγή και σκληρή μάζα αδιάλυτη στο νερό.
α. Να γράψετε τη χημική εξίσωση της αντίδρασης που εξηγεί το παραπάνω φαινόμενο.
β. Γιατί οι νεόκτιστες οικοδομές είναι υγρές;
γ. Εξηγήστε την επίδραση που έχει η όξινη βροχή στους σοβατισμένους εξω­τε­ρικούς τοίχους των κτιρίων.

20.    Είναι γνωστό ότι τα άλατα AlCl3 και (CH3COO)2Mg δεν είναι δηλητηριώδη για τον ανθρώπινο οργανισμό, ακόμη και όταν λαμβάνονται εσωτερικά. Είναι κατά τη γνώμη σας δηλητηριώδη τα διαλύματα των αλάτων (CH3COO)3Al και MgCl2; Να αιτιολογήσετε την απάντησή σας, λαμβάνοντας υπόψη ότι η δηλητηριώδης δράση των αλάτων οφείλεται σε ένα ή περισσότερα από τα ιόντα που περιέχουν.

21.    Τα καυσαέρια που προκύπτουν από την καύση του πετρελαίου περιέχουν και SO2 εξαιτίας των προσμίξεων του θείου και των ενώσεών του που περιέχονται στο πετρέλαιο. Το SO2 αντιδρά σε κατάλληλες συνθήκες με το οξυγόνο του αέρα και το νερό της βροχής και σχηματίζεται έτσι θειικό οξύ που αποτελεί ένα από τα συστατικά της όξινης βροχής. Μια από τις αρνητικές συνέπειες αυτής της όξινης βροχής είναι και η μετατροπή του ανθρακικού ασβεστίου σε θειικό ασβέστιο (γυψοποίηση των μαρμάρων).
i)    Να γράψετε τις χημικές εξισώσεις που εξηγούν τα παραπάνω φαινόμενα.
ii)  Ποιες είναι οι επιπτώσεις της όξινης βροχής στα ψάρια και στα φυτά;

22.    Όπως είναι γνωστό σε ένα διάλυμα CaCl2 περιέχονται κατιόντα Ca2+ και ανιόντα Cl-, τα οποία ελευθερώθηκαν από τους κρυστάλλους CaCl2 που διαλύθηκαν στο νερό. Ομοίως σε διάλυμα Na2SO4 περιέχονται κατιόντα Νa+ και ανιόντα SO42-. Κατά την ανάμειξη των δύο αυτών διαλυμάτων σχηματίζεται ίζημα CaSO4 με δομικά συστατικά τα ιόντα Ca2+ και SO42- που περιέχονται στα δύο αρχικά διαλύματα, ενώ στο τελικό διάλυμα περιέχονται ιόντα Νa+ και Cl-. Οι διαπιστώσεις αυτές μας οδηγούν στο συμπέρασμα ότι η χημική εξίσωση: CaCl2 + Na2SO4 ® 2NaCl + CaSO4¯, με την οποία συμβολίζουμε συνήθως το παραπάνω χημικό φαινόμενο, είναι ορθότερο να γράφεται με την ιοντική της μορφή:
Ca2+(aq) + SO42-(aq) ® CaSO4(s)


Γνωρίζοντας ότι:
α. οι ενώσεις PbCl2, FeS, BaSO4 και Al(OH)3 είναι πρακτικά αδιάλυτες στο νερό,
β. οι ενώσεις Η2S και CO2 είναι αέρια με μικρή διαλυτότητα στο νερό και
γ. το νερό δε διίσταται πρακτικά σε ιόντα.
i)    προσπαθήστε να αναζητήσετε την αιτία πραγματοποίησης καθεμιάς από τις αντιδράσεις που περιγράφονται από τις παρακάτω χημικές εξισώσεις:
α. Pb(NO3)2(aq) + 2 HCl(aq) ® PbCl2 + 2HNO3
β. FeCl2(aq) + K2S(aq) ® 2KCl + FeS
γ. Na2SO4(aq) + BaCl2(aq) ® 2NaCl + BaSO4
δ. Al2(SO4)3(aq) + Ba(OH)2(aq) ® 3BaSO4 + 2Al(OH)3
ε. Na2S(aq) + H2SO4(aq) ® H2S + Na2SO4
στ. K2CO3(aq) + 2HCl(aq) ® 2KCl + H2O + CO2
ζ. NaOH(aq) + HNO3(aq) ® NaNO3 + H2O
η. Ca(OH)2(aq) + H2SO4(aq) ® CaSO4 + 2H2O
ii)  Να γράψετε όλες τις παραπάνω χημικές εξισώσεις με την ιοντική τους μορφή, σημειώνοντας στο πρώτο μέλος της καθεμιάς τα ιόντα που αντιδρούν.
iii) Να απαντήσετε στις παρακάτω ερωτήσεις:
α. γιατί η μαγειρική σόδα (NaHCO3) διασπάται απ’ όλα τα διαλύματα των οξέων;
β. γιατί όταν προσθέσουμε σταγόνες διαλύματος AgNO3 σε διάλυμα NaCl ή σε διάλυμα CaCl2 ή σε διάλυμα HCl, καταβυθίζεται πάντα λευκό ίζημα;
γ. γιατί αντιδρούν όλα τα διαλύματα των οξέων με όλα τα διαλύματα των βάσεων;

3.7 Ερωτήσεις τύπου σωστό - λάθος με αιτιολόγηση
Εξηγήστε αν ισχύουν ή όχι οι προτάσεις που ακολουθούν. Να αναφέρετε σχετικό παράδειγμα, όπου το κρίνετε σκόπιμο.

1.   Κάθε οξύ είναι υδρογονούχα ένωση και αντίστροφα κάθε υδρογονούχα ένωση είναι οξύ.

2.   Η αμμωνία (ΝΗ3) είναι μονοπρωτική βάση.

3.   Κάθε οξύ αλλάζει το χρώμα των δεικτών και αντίστροφα κάθε ένωση που αλλάζει το χρώμα των δεικτών είναι οξύ.

4.   Μεταξύ δύο διαλυμάτων βάσεων το περισσότερο βασικό είναι εκείνο που έχει μεγαλύτερο pH.

5.   Ένα διάλυμα HCl έχει pH = 9.

6.   Το pH ενός διαλύματος NaOH είναι πάντα μεγαλύτερο από το pH διαλύματος HCl.

7.   Κάθε ένωση που αντιδρά με οξύ είναι βάση.

8.   Το HCl αντιδρά με όλα τα μέταλλα και ελευθερώνει H2.

9.   Ένα οξείδιο, αν δεν είναι βασικό θα είναι όξινο.

10.   Οι κοινές ιδιότητες των βάσεων οφείλονται στην ύπαρξη ιόντων Η+ στα υδατικά τους διαλύματα.

11.   Αν ρίξουμε σκόνη Zn σε διάλυμα HCl παρατηρείται αύξηση στη μάζα του διαλύματος.

12.   Τα συμπυκνωμένα απορρυπαντικά καθαρίζουν γρηγορότερα τα πιάτα από τα κοινά απορρυπαντικά.
13.   Το καλοκαίρι τα φαγητά αλλοιώνονται γρηγορότερα από το χειμώνα.

14.   Μια κιμωλία μάζας 5g και σκόνη κιμωλίας 5g χρειάζονται τον ίδιο χρόνο να διαλυθούν σε διάλυμα HCl ίδιας θερμοκρασίας και ίδιας συγκέντρωσης.

15.   Το σκούριασμα του σιδήρου είναι μια αντίδραση καύσης.

16.   Για να πραγματοποιηθεί μια αντίδραση διπλής αντικατάστασης πρέπει απαραίτητα να παράγεται δυσδιάλυτη ένωση.

17.   Αν διαβιβάσουμε αέριο ΗCl σε διάλυμα Ca(OH)2 η μάζα του διαλύματος αυξάνεται, ενώ αν διαβιβάσουμε αέριο HCl σε διάλυμα AgNO3 η μάζα του διαλύματος ελαττώνεται.

18.   Τα αντιόξινα φάρμακα ενεργούν γρηγορότερα με τη μορφή σκόνης παρά με τη μορφή χαπιού.

19.   Όταν διαλύσουμε μεταλλικό Na σε νερό προκύπτει διάλυμα με pH = 4.

20.   Οι αντιδράσεις διπλής αντικατάστασης είναι αντιδράσεις οξειδοαναγωγής.

21.   Ένα διάλυμα CuSO4 μπορούμε να το διατηρήσουμε για μεγάλο χρονικό διάστημα σε δοχείο από αλουμίνιο.

22.   Όταν έχουμε πόνο «καούρες» στο στομάχι παίρνουμε ασπιρίνη.

23.   Κάθε χημική αντίδραση πραγματοποιείται με απορρόφηση ενέργειας (θερμότητας) από το περιβάλλον.

24.   Όταν διαλύσουμε οξείδιο του βαρίου (BaO) στο νερό προκύπτει διάλυμα αλκαλικό.

25.   Όταν προσθέσουμε N2O5 σε νερό προκύπτει διάλυμα με pH > 7.

26.   Η όξινη βροχή εμφανίζεται μόνο σε περιοχές όπου υπάρχει μεγάλη εκπομπή καυσαερίων που περιέχουν οξείδια ρύπους, όπως π.χ. SO2 και ΝΟ2.

27.   Τα ασβεστολιθικά εδάφη είναι αλκαλικά και συνεπώς είναι ακατάλληλα για την καλλιέργεια κάθε φυτού.

28.   Το pH του δέρματος έχει τιμές μεταξύ 5 και 6 και συνεπώς για την προστασία του πρέπει να χρησιμοποιούμε σαμπουάν, κρέμες κ.λπ. με pH ³ 7.

29.   Ένα υδατικό διάλυμα περιέχει H3PO­4 και Ca(OH)2.



3.8. Συνδυαστικές ερωτήσεις διαφόρων μορφών

1.   Η αμμωνία (ΝΗ3) είναι ένα αέριο που διαλύεται στο νερό σε μεγάλες ποσότητες και αντιδρά με αυτό, σύμφωνα με την αντίδραση:
ΝΗ3 + Η2Ο        ΝΗ4+ + OH-
i)    Με βάση τα παραπάνω δεδομένα και σύμφωνα με τη θεωρία του Arrhenius συμπεραίνουμε ότι η ΝΗ3:
α. είναι οξύ, διότι περιέχει υδρογόνο
β. είναι βάση, διότι κατά τη διάλυσή της στο νερό ελευθερώνει ΝΗ4+
γ. είναι οξύ, διότι κατά τη διάλυσή της στο νερό ελευθερώνει OH-
δ. είναι βάση, διότι κατά τη διάλυσή της στο νερό ελευθερώνει OH-.
ii)  Συμπληρώστε τα κενά της πρότασης:
Κατά την εξουδετέρωση της ΝΗ3 με ένα ................................ παράγεται ........................... , αλλά δεν παράγεται ........................ , διότι η ΝΗ3 δεν περιέχει ιόντα ........................... , όπως για παράδειγμα:
ΝΗ3 + Η2SΟ4 ®...........

2.    Να γίνει η αντιστοίχηση μεταξύ των μοριακών τύπων της στήλης (Ι) και των ονομασιών της στήλης (ΙΙ), αφού συμπληρώσετε τα διάστικτα των δύο στηλών.
                      (Ι)                                               (ΙΙ)
                   Η2SΟ3                                     θειικό οξύ
                   ............                                   ιωδικό οξύ
                   HJ                                           ........................
                   ............                                   φωσφορικό οξύ
                   ΗJO3                                       ........................
                   H2S                                         νιτρικό οξύ
                   ............                                   ........................
                   Η2SΟ4                                     υπερχλωρικό οξύ
                   ............                                   υποχλωριώδες οξύ
                   HCN                                       ........................
                   HClO3                                    χλωρικό οξύ



3.  i)   Να αντιστοιχήσετε το κάθε αλάτι της στήλης (Ι) με το αλάτι με το οποίο μπορεί να αντιδράσει και βρίσκεται στη στήλη (ΙΙ).
                   (Ι)                                             (ΙΙ)
                   FeCl3                                      K2SO4
                   Na2SΟ4                                   AgNO3
                   Ca(NO3)2                                CaCl2
ii) Να συμπληρώσετε τις χημικές εξισώσεις των αντιδράσεων που πραγματο­ποιού­νται στην παραπάνω περίπτωση ποιοτικά και ποσοτικά.
                   FeCl3 + ............ ®      ............ + ............
                   Na2SΟ4 + ............ ®   ............ + ............
                   Ca(NO3)2 + ............ ®            ............ + ............
iii) Σε ποια κατηγορία ανήκουν οι παραπάνω τρεις αντιδράσεις; Ποια από τις προϋποθέσεις πραγματοποίησης αυτών των αντιδράσεων ικανοποιείται σε κάθε μία απ’ αυτές;


4.    Κάθε ένα από τρία ποτήρια Π1, Π2 και Π3 περιέχει ένα από τα διαλύματα: διάλυμα CuSO4, διάλυμα FeSO4 και διάλυμα ZnSO4. Bυθίζουμε στο ποτήρι Π1 ένα σύρμα σιδήρου, στο ποτήρι Π2 ένα σύρμα μαγνησίου και στο ποτήρι Π3 ένα έλασμα ψευδαργύρου. Παρατηρούμε ότι και στις τρεις περιπτώσεις πραγματοποιείται χημική αντίδραση και καταβυθίζεται ίζημα.
i) Με βάση τα παραπάνω δεδομένα να κάνετε την αντιστοίχηση μεταξύ των ποτηριών Π1, Π2 και Π3 της στήλης (Ι) και των διαλυμάτων που περιέχουν και περιλαμβάνονται στη στήλη (ΙΙ).
                   (Ι)                                             (ΙΙ)
                   Π1                                      διάλυμα CuSO4
                   Π2                                      διάλυμα FeSO4
                   Π3                                      διάλυμα ZnSO4
ii) Μετά την πραγματοποίηση των χημικών αντιδράσεων το ποτήρι Π1 περιέχει διαλυμένο .......................... και ίζημα ................ , ενώ το ποτήρι Π3 περιέχει διαλυμένο ..................... και ίζημα ....................... .

5.    Καθένα από τα τρία ποτήρια Π1, Π2 και Π3 περιέχει ένα από τα διαλύματα: διάλυμα AgNO3, διάλυμα HCl και διάλυμα ΗNO3. Προσθέτουμε στο ποτήρι Π1 διάλυμα BaCl2, στο ποτήρι Π2 διάλυμα Pb (NO3)2 και στο ποτήρι Π3 διάλυμα Ca(OH)2, οπότε διαπιστώνουμε ότι και στα τρία ποτήρια πραγματο­ποιεί­ται αντίδραση.
i)  Με βάση τα παραπάνω δεδομένα να αντιστοιχήσετε τα ποτήρια της στή­λης (Ι) με το διάλυμα που το καθένα περιέχει και περιλαμβάνεται στη στήλη (ΙΙ).
                   (Ι)                                             (ΙΙ)
                   Π1                                      διάλυμα AgNO3
                   Π2                                      διάλυμα HCl
                   Π3                                      διάλυμα HNO3
ii)  Στο ποτήρι Π1 πραγματοποιήθηκε αντίδραση ......................................... η χημική εξίσωση της οποίας είναι ............................................................. . Στο ποτήρι Π3 πραγματοποιήθηκε αντίδραση ........................................ η χημική εξίσωση της οποίας είναι ........................................................ .
iii) Εξηγήστε πως διαπιστώνουμε ότι σε κάθε ποτήρι με την προσθήκη του αντίστοιχου διαλύματος πραγματοποιήθηκε αντίδραση.
6.    Δώστε τον ορισμό των οξέων, σύμφωνα με τη θεωρία του Arrhenius: ........... ....................................................................................................................... ....................................................................................................................... .................................................................................................................... . Εξετάστε αν οι παρακάτω προτάσεις είναι σωστές ή λανθασμένες σύμφωνα με τη θεωρία αυτή. (Σημειώστε σε κάθε παρένθεση το γράμμα Σ ή Λ αντίστοιχα).

α. Κάθε υδρογονούχα ένωση είναι οξύ.                      (...)
β. Όλα τα οξέα περιέχουν στο μόριο τους υδρογόνο.  (...)
γ. Το νερό είναι οξύ.                                                    (...)
δ. Τα οξέα είναι γενικά ευδιάλυτα στο νερό.               (...)
Να αιτιολογήσετε την επιλογή σας μόνο για τις σωστές προτάσεις.

7.    Σύμφωνα με τη θεωρία του Arrhenius η ένωση HNO3 είναι οξύ διότι:
α. αλλάζει το χρώμα των δεικτών
β. περιέχει υδρογόνο
γ. διαλύεται στο νερό
δ. κάθε υδατικό της διάλυμα περιέχει Η+
i)    Βάλτε σε κύκλο το γράμμα που αντιστοιχεί στη σωστή απάντηση.
ii)  Αιτιολογήστε την αποδοχή ή την απόρριψη της πρότασης α.
iii) Ένα διάλυμα HNO3 έχει pH μεγαλύτερο ή μικρότερο του 7; Αιτιολογήστε την απάντησή σας.

8.    Δίνονται τα οξείδια: Fe2O3, SO3, CO2, P2O5, K2O, FeO, SO2 και NO5.
i)    Να δώσετε το όνομα των παραπάνω οξειδίων κατά JUPAC και με την κοινή ονομασία τους.
ii)  Να τα κατατάξετε σε κατηγορίες ανάλογα με τη χημική τους συμπεριφορά.
iii) Επιλέξτε από ένα οξείδιο της κάθε κατηγορίας και γράψτε κατάλληλα παραδείγματα χημικών εξισώσεων στις οποίες να συμμετέχουν αυτά και να εξηγούν τη χημική τους συμπεριφορά.

9.    i) Να χαρακτηρίσετε τις παρακάτω προτάσεις ως σωστές ή λανθασμένες σημειώνοντας σε κάθε παρένθεση το γράμμα Σ ή Λ αντίστοιχα.
α. Όλα τα άλατα είναι χημικές ενώσεις μεταξύ
μετάλλων και αμετάλλων.                                             (...)
β. Όλα τα άλατα είναι ενώσεις ιοντικές.                             (...)
γ. Όλα τα άλατα είναι ευδιάλυτα στο νερό.                                    (...)
δ. Τα διαλύματα και τα τήγματα των αλάτων
είναι ηλεκτρικά αγώγιμα.                                                          (...)
ii) Να αιτιολογήσετε το χαρακτηρισμό σας για κάθε λανθασμένη πρόταση, ανα­φέροντας σε κάθε περίπτωση ένα παράδειγμα άλατος για το οποίο δεν ισχύει η πρόταση αυτή.

10.    Τρία ποτήρια Π1, Π2, και Π3 περιέχουν το καθένα ένα από τα διαλύματα: αραιό διάλυμα H2SO4, διάλυμα Αg2SO4 και διάλυμα Al2 (SO4)3. Ρίχνουμε στο καθένα από αυτά ένα σιδερένιο καρφί και παρατηρούμε ότι: από το ποτήρι Π ελευθερώνεται αέριο, στο ποτήρι Π1 καταβυθίζεται ίζημα και το διάλυμα αποκτά ανοιχτό πράσινο χρώμα και στο ποτήρι Π3 δεν παρατηρείται καμιά μεταβολή.
α. Με βάση τα παραπάνω δεδομένα προκύπτει ότι το ποτήρι Π1 περιέχει ...................... , το ποτήρι Π περιέχει ........................ και το ποτήρι Π3 περιέχει ................... .
β. Να εξηγήσετε τα χημικά φαινόμενα που παρατηρήθηκαν και να γράψετε τις αντίστοιχες εξισώσεις.

11.  i) Να συμπληρώσετε τα κενά του παρακάτω πίνακα με τους μοριακούς τύπους των αντίστοιχων οξέων.
Φωσφορικό
υδροκυάνιο
βρωμικό
υδροχλώριο
θειϊκό
υδρόθειο
νιτρικό







ii)  Να κατατάξετε τα παραπάνω οξέα: α) σε μονοπρωτικά, διπρωτικά και τριπρωτικά και β) σε οξυγονούχα και μη οξυγονούχα.
iii) Εξηγήστε που οφείλονται οι κοινές ιδιότητες που παρουσιάζουν τα υδατικά διαλύματα όλων των παραπάνω οξέων.
iv) Αν διαλύσουμε μια ποσότητα υδροθείου σε νερό, το διάλυμα που προκύπτει θα έχει τιμή pH:
α. 7             β. > 7               γ. < 7               δ.      ³ 7.


12.   Ένα διάλυμα είναι δυνατό να περιέχει διαλυμένα τα παρακάτω ζεύγη χημικών ενώσεων:
α. CO2 και NaOH                            γ. Η2SO4 και Ca(OH)2
β. ΝΗ3 και NH4Cl                            δ. Η2SO4 και Na2CO3
i)    Βάλτε σε κύκλο το γράμμα που αντιστοιχεί στη σωστή απάντηση.
ii)  Αιτιολογήστε την απόρριψη των τριών άλλων προτάσεων.
  
13. i) Να συμπληρώσετε τα κενά του παρακάτω πίνακα με το όνομα της αντίστοιχης ένωσης.
NaOH
Ca (OH)2
Al(OH)3
NH3
Mg(OH)2
KOH







ii)  Να αναφέρετε τρεις κοινές ιδιότητες για τις παραπάνω ενώσεις και να εξηγήσετε που οφείλονται αυτές.
iii) Από τις παραπάνω ενώσεις:
α. ευδιάλυτες στο νερό είναι οι: ...............................................................
β. δυσδιάλυτες στο νερό είναι οι: .............................................................
iv) Αν διαλύσουμε στο νερό ποσότητα μιας από τις παραπάνω ενώσεις, το διάλυμα που προκύπτει θα έχει τιμή pH:
α. 7             β. > 7              γ. < 7          δ.  μικρότερο ή ίσο του 7 ανάλογα
                                                                  με την ένωση που διαλύσαμε

14. i) Να συμπληρώσετε τα κενά του παρακάτω πίνακα με το όνομα του αντίστοιχου οξειδίου:
μοριακός τύπος
Ba O
N2O5
K2O
Al2O3
SO3
ZnO
ονομασία








ii) Από τα οξείδια που περιλαμβάνονται στον πίνακα:
α. όξινα είναι τα: ......................................................................
β. βασικά είναι τα: ....................................................................
γ. επαμφοτερίζοντα είναι τα: .....................................................


iii) Από τα οξείδια του πίνακα αντιδρούν με το νερό τα:
................................................................................................................
σύμφωνα με τις χημικές εξισώσεις: .........................................................
................................................................................................................
................................................................................................................
iv) Ποια από τα οξείδια του πίνακα αντιδρούν με HCl; Γράψτε τις αντί­στοι­χες χημικές εξισώσεις.

15.  Αφού μελετήσετε τις παρακάτω χημικές μετατροπές, α, β, γ και δ,
α. Ν2Ο5 + H2O ® Α
β. Α + CaCO3 ® B + H2O + Γ
γ. Γ + NaOH ® Δ + H2O
δ. Δ + H2SO4 ® E + H2O + Γ
i) να βρείτε τους μοριακούς τύπους των ενώσεων Α, Β, Γ, Δ και Ε
ii) να γράψετε με πλήρη μορφή τις χημικές εξισώσεις που περιγράφουν τις μετατροπές αυτές 
iii) να αντιστοιχήσετε την κάθε αντίδραση της στήλης (Ι) με την κατηγορία στην οποία ανήκει και περιέχεται στη στήλη (ΙΙ).
                      (Ι)                                           (ΙΙ)
                      α.                                  διπλή αντικατάσταση
                      β.                                  εξουδετέρωση
                      γ.                                  σύνθεση
                      δ.

16.  Τέσσερα οξείδια Α, Β, Γ και Δ αντιδρούν αντίστοιχα με διάλυμα νιτρικού οξέος, με διάλυμα υδροξειδίου του νατρίου, με υδροχλώριο και με διάλυμα υδροξειδίου του ασβεστίου. Από τις αντιδράσεις αυτές προκύπτουν αντίστοιχα τα άλατα: νιτρικό ασβέστιο, φωσφορικό νάτριο, χλωριούχο αργίλιο και θειικό ασβέστιο.
i)    Να γράψετε τους μοριακούς τύπους και τα ονόματα κατά JUPAC των τεσσάρων οξειδίων Α, Β, Γ και Δ.
ii)  Να γράψετε τις χημικές εξισώσεις των αντιδράσεων που πραγματο­ποιού­νται.
iii) Να αντιστοιχήσετε τα οξείδια της στήλης (Ι) με την κατηγορία στην οποία αυτά ανήκουν και περιλαμβάνεται στη στήλη (ΙΙ).
                               (Ι)                                      (ΙΙ)
                                Α                                όξινο οξείδιο
                                Β                                βασικό οξείδιο
                                Γ                                επαμφοτερίζον οξείδιο
                                Δ

17. Σε ένα ποτήρι που περιέχει αραιό διάλυμα HCl ρίχνουμε μια σταγόνα φαινολοφθαλεΐνης και στη συνέχεια ένα κομμάτι κάλιο. Μετά το τέλος των παρατηρούμενων φαινομένων ανακατεύουμε το διάλυμα και παρατηρούμε ότι έχει κόκκινο χρώμα.
i)    Γράψτε τις εξισώσεις των αντιδράσεων που πραγματοποιήθηκαν.
ii)  Με βάση τα παραπάνω δεδομένα προκύπτει ότι το ποτήρι τελικά περιέχει:
α. KOH, KCl και H2O                γ. ΗCl, KOH και H2O
β. Κ, ΗCl και H2O                      δ. ΗCl, ΚCl και H2O.
Βάλτε σε κύκλο το γράμμα που αντιστοιχεί στη σωστή απάντηση και αιτιολογήστε την επιλογή σας.

18.   Παρατηρήστε τον παρακάτω πίνακα στον οποίο αναγράφονται τα χρώματα ορισμένων αλάτων.
αλάτι
NaCl
Cu (NO3)2
CoCl2
KNO3
CuSO4
Fe (NO3)3
FeSO4
K2SO4
KJ
Χρώμα
άχρωμο
θαλασσί
ροζ
άχρωμο
θαλασσί
καφέ
πράσινο
άχρωμο
άχρωμο

i)    Από τη μελέτη του πίνακα αυτού μπορείτε να συμπεράνετε αν τα χρώματα των παραπάνω αλάτων οφείλονται στο κατιόν ή στο ανιόν αυτών; Να αιτιολογήσετε την απάντησή σας.
ii)  Προσπαθήστε, με βάση το παραπάνω συμπέρασμα και με τα δεδομένα του προηγούμενου πίνακα, να συμπληρώσετε τον επόμενο πίνακα.
αλάτι
Na2SO4
Co (NO3)2
FeCl3
FeJ2
CuCl2
NaJ
FeJ3
KCl
Χρώμα









19.  Δίνονται τα παρακάτω στοιχεία με σειρά ελαττούμενης δραστικότητας
Mg, Al, Mn, Zn, Fe, Pb, H, Cu, Ag, Hg
και στον πίνακα αναγράφονται τα χρώματα ορισμένων αλάτων.
αλάτι
FeSO4
CuSO4
Ag2SO4
Al2 (SO4)3
Fe (SO4)3
MgSO4
Χρώμα
ανοιχτό πράσινο
θαλασσί
άχρωμο
άχρωμο
καφέ
άχρωμο

i) Nα προβλέψετε αν θα παρατηρηθεί ή όχι κάποια μεταβολή στο χρώμα του διαλύματος κατά την προσθήκη:
α. σκόνης αργιλίου σε διάλυμα τρισθενούς θειϊκού σιδήρου
β. ρινισμάτων σιδήρου σε διάλυμα θειϊκού αργύρου
γ. σύρματος μαγνησίου σε διάλυμα θειϊκού χαλκού (ΙΙ)
δ. διαλύματος θειϊκού χαλκού σε ένα ασημένιο κύπελλο.
Να γράψετε τις χημικές εξισώσεις των αντιδράσεων που θα πραγματο­ποιη­θούν.
ii) Αν σε διάλυμα γαλαζόπετρας (CuSO4) ρίξουμε ένα κομμάτι κράματος   Fe-Cu-Ag, τότε:
α. θα μεταβληθεί το χρώμα, η μάζα και η σύσταση του διαλύματος καθώς και η μάζα του κράματος
β. θα μεταβληθεί η μάζα του κράματος, το χρώμα και η σύσταση του διαλύματος, αλλά όχι η μάζα του διαλύματος
γ. δε θα παρατηρηθεί καμία μεταβολή
δ. θα αντιδράσει όλη η ποσότητα του κράματος και θα αυξηθεί η μάζα του διαλύματος.
Βάλτε σε κύκλο το γράμμα που αντιστοιχεί στη σωστή απάντηση και στη συνέχεια αιτιολογήστε την επιλογή σας.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου