A1. Διάλυμα Δ1 στους
θοC
περιέχει ΝαΟΗ συγκέντρωσης 0,1Μ.
Το διάλυμα αυτό
εμφάνισε pH =12 , oπότε για τους
θοC
και τους 25οC ισχύει:
α.
θ < 25 β. θ > 25
γ. θ = 25
δ. δεν μπορεί να γίνει
σύγκριση
A2. Διάλυμα Δ1 που περιέχει το ασθενές οξύ ΗΑ με Κa=10-5 , έχει pH< 3 και V1=VL ,
Διάλυμα Δ2 που περιέχει ΚΟΗ, έχει pH
<13 και V2=VL
Ποσότητα στερεού ΚΟΗ ίση με αυτή που
περιέχεται στο διάλυμα Δ2 , προστίθεται στο διάλυμα Δ1 χωρίς ΔV, οπότε προκύπτει διάλυμα Δ3 του οποίου το pH μπορεί
να είναι:
α.
8 β. 9 γ. 11 δ.
10
A3. Διάλυμα Δ1 που περιέχει το ασθενές οξύ ΗΑ με CHA
=
C και
έχει όγκο VL.
Διάλυμα Δ2 που περιέχει ΗCl με CHCl =
C
και έχει όγκο VL.
Aν
για τα τα pH
των δύο παραπάνω δ/των ισχύει: pHHA = pHHCl
+
2 τότε
o
βαθμός ιοντισμού του ΗΑ είναι
α.
0,1 β.
0,01 γ. 0,05 δ.
0,001
A4. Διάλυμα Δ1 που περιέχει το ασθενές οξύ ΗΑ με CHA
=
C έχει pH=3 , μετά την πλήρη εξουδετέρωση
του με στερεό ΚΟΗ χωρίς ΔV
προκύπτει διάλυμα Δ2 που εμφάνισε pH=9.
Από
τα δεδομένα αυτά προκύπτει ΚαΗΑ:
α.
10-4 β. 10-5 γ.
10-9 δ. 10-6
A5.
Ποσότητα ΝH3(g)
0,02 mol
(ΚbΝΗ3=10-5
) προστίθεται σε καθαρό νερό και
δημιουργείται δ/μα Δ όγκου 100 ml.
Σε δυο φοιτητές του χημικού τον Χ και τον
Υ, δίνουμε από 50ml
του Δ στον καθένα για ογκομέτρηση με πρότυπο δ/μα HCl 0,2M.
Διαθέσιμοι στο εργαστήριο δυο δείκτες με Κα(ΗΔ)=10-5 και Κα(ΗΔ΄)=10-8
Ο Χ έριξε στο δ/μα του σταγόνες του ΗΔ και
ο Υ σταγόνες του ΗΔ΄.
i.
Ποιος
φοιτητής επέλεξε λάθος δείκτη;
ii. Ποιο το ποσοστό λάθους
που έκανε ο φοιτητής που επέλεξε λάθος δείκτη ;
iii. Aν ο δείκτης ΗΔ΄ είχε Κα = 10-7 , θα μπορούσε να
χρησιμοποιηθεί από τον φοιτητή Υ , για τον προσδιορισμό του τελικού σημείου.
απ:
i.
o
X
, ii. 1% και iii. Ναι αν το pKa βρίσκεται στο κάθετο τμήμα της
καμπύλης ογκομέτρησης.
Κατά την ογκομέτρηση παρουσία δείκτη, δ/τος ασθενούς βάσης Β όγκου 100mL, με πρότυπο δ/μα ΗCl 0,1Μ , σαφής αλλαγή του χρώματος διαπιστώθηκε, όταν προσθέσαμε 400mL. Να βρεθούν:
α. Η CΒ , το pH δ/τος και η
Κα του HΔ
β. Να βρεθεί ο α του δείκτη στο
ισοδύναμο σημείο.
Δίνεται Κb=2∙10-6
και log2=0,3.
|
A6. Διάλυμα Δ1 που περιέχει το ασθενές οξύ ΗΑ με CHA
=
C
και pHHA= PΗ1
Διάλυμα Δ2 που περιέχει οξύ ΗB
με CHB
=
C
και pHHΒ=
PΗ2
T
α παραπάνω δ/τα εξουδετερώνονται πλήρως
με στερεό ΚΟΗ χωρίς ΔV
και μετρήσαμε τις μεταβολές των pH,
οι όποιες βρέθηκαν αντίστοιχα ΔPΗ1 και ΔPΗ2 τι ισχύει;
α. ΔPΗ1
>ΔPΗ2 β. ΔPΗ1
>ΔPΗ2 γ.
ΔPΗ1
=ΔPΗ2 δ. δεν
συγκρίνονται
A7.
Διαθέτουμε
τα παρακάτω υδατικά διαλύματα στους 25oC.
Διάλυμα Δ1 που περιέχει το οξύ ΗΑ
με CHA
=
C έχει όγκο VL και αΗΑ= 0,01.
Διάλυμα Δ2 που περιέχει το οξύ ΗCl
με CHCL
=
C
και έχει όγκο VL.
Αν
κατά την προσθήκη 0,99 mol
KOH
στο διάλυμα Δ2, το pH
του γίνεται ίσο με 2, ενώ κατά την προσθήκη 1 mol KOH στο διάλυμα Δ2 το pH του γίνεται ίσο με 7 , να βρεθεί
το pH
του δ/τος που θα προκύψει με την προσθήκη 1 mol KOH στο διάλυμα Δ1.
α. 8 β. 9 γ. 5
δ. 10
A8. i. Για ποια τιμή
του PH
ένας δείκτης HΔ θα ιοντιστεί
κατά 50%, αν γνωρίζετε ότι ο δείκτης για
PH ≤
4, 5 είναι κόκκινος και για PH ≥ 6 είναι
κυανούς.
α. 6 β. 5,25 γ. 4,5 δ. 10,5
ii. Ποια
η ΔPH, ώστε ένας δείκτης HΔ, από α = 0,25 να αποκτήσει α = 0,75. Δίνεται log3 ≈ 0,5.
α. 1 β. 0,25 γ. 0,5 δ. 2
A9.
Σε 12 δοχεία έχουμε τα παρακάτω δ/τα όλα της
ίδιας συγκέντρωσης:
Η2SO4,
HCl,
CH3COONΗ4, NH4Cl, NH3,
CH3COOH, CH3COΟΝα, CH3ΟΝα
, ΚΝΟ2 και
ΝαΝΗ2 Ν2Ο5
και K2O.
Μετρήθηκε το PH των δ/των και
οι τιμές τους καταγράφηκαν στον
παρακάτω πίνακα.
ΠΙΝΑΚΑΣ
ΡΗ
|
1
|
3
|
11
|
7
|
5
|
9
|
8,5
|
13,01
|
0,95
|
;
|
;
|
;
|
Δοχ.
|
1
|
2
|
3
|
4
|
5
|
6
|
7
|
8
|
9
|
CH3ΟΝα
10
|
N2O5
11
|
K2O
12
|
Αν pH NH3
> pH
CH3COΟΝα
και log2
=0,3 , αντιστοιχίστε pH με δοχεία
και βρείτε την Κα του ΗΝΟ2.
απ:
1→ HCl,
2→ CH3COOH, 3→ ΝH3,
4 → CH3COOΝΗ4, 5 → ΝΗ4Cl,
6 →CH3COΟΝα,
7 →
ΚΝΟ2 , 8 → ΝαΝΗ2, 9 →
Η2SO4 , 10 →11
, 11
→ 0,7 ,
12 → 13,3
A10. Δ/μα Δ1
όγκου 2L, που περιέχει το άλας ΚΑ, έχει COH- = 104CH3O+και CHΑ / CΑ-=10-5
Δ/μα Δ2 όγκου 10L, που περιέχει ΗCl , έχει PH= 1.
O μέγιστος όγκος δ/τος
που μπορούμε να παρασκευάσουμε, με ανάμειξη μέρους των δ/των Δ1 και Δ2 , όπου το PH του δ/τος θα
εξαρτάται μόνο από το HΑ είναι.
απ: 11L
A11. Όταν
δ/μα Δ1 ΗΑ αναμιχθεί με δ/μα
Δ2 ΚB, αποκαθίσταται η ισορροπία ΗΑ+B-
ΗB+A-
που
έχει Κc=10-7. Όταν δ/μα Δ1 ΗΑ αναμιχθεί με δ/μα Δ3 ΚΓ αποκαθίσταται η ισορροπία
ΗΑ+Γ-
ΗΓ+A-
που έχει Κc=10-1. Είναι κάποιο
οξύ ισχυρό. Να βρείτε τη σειρά
ισχύος των ΗΓ , ΗΑ και ΗΒ. Δίνεται ΚαΗΑ = 10-5 και οι
συγκεντρώσεις είναι ίσες.
απ: ΗΒ ισχυρό και ΗΓ ισχυρότερο του ΗΑ
A12.
Στερεό M(OH)2 , προστίθεται σε νερό 25οC,
και το pH του δ/τος που πρόεκυψε βρέθηκε 12, με προσθήκη
δε νερού συνεχίζει να είναι 12 μέχρι που ο τελικός
του όγκος γίνει 10L.
i. Nα
βρεθεί η διαλυτότητα του M(OH)2 σε mol/L δ/τος.
ii. Nα
εξηγήσετε τη σταθερότητα του pH.
iii. Βρείτε τα mol του
M(OH)2 που προστέθηκαν σε νερό 25οC.
iv. Aν συνεχίσουμε την προσθήκη νερού μετά
τα 10Lπως
θα μεταβληθεί το pH.
απ: i. 0,005 σε mol/L δ/τος. ii.
H
σταθερότητα του pH
οφείλεται στη σταδιακή
διάλυση του υπάρχοντος ιζήματος
μέχρι και τα 10L
. iii. 0,05 mol
iv. θα ελαττωθεί
A13.
Σε V1L δ/τος Δ1 οξέος δ/τος Δ1 ΗΑ προσθέτουμε V2L καθαρό νερό,
και ογκομετρούμε στη συνέχεια με δ/μα ΝαΟΗ 0,1Μ
παρουσία δείκτη με Κδ =10-7,5.
Πλήρη αλλαγή χρώματος είχαμε, όταν ο συνολικός
όγκος έγινε 200ml.
i. Ποιος ο V2 του νερού που προσθέσαμε.
ii. Ποιο το pH τη στιγμή που είχαμε συνολικά 190ml.
Για το ΗΑ έχουμε : Ka=10-5 και CΗΑ =0,1M στο δ/μα Δ1.
απ: i. 160ml
και ii. pH=5
A14.
Για
την εύρεση της σταθεράς Κα του οξέος
HΑ
έγιναν οι παρακάτω μετρήσεις.
Διάλυμα Δ1 , όγκου V1L , περιέχει το
ασθενές οξύ HΑ με
συγκέντρωση C1Μ
και ογκομετρείται με δ/μα ΝαΟΗ συγκέντρωσης C2Μ.
Όταν
σε 110 ml
του Δ1 προσθέσουμε 20ml δ/τος
ΝαΟΗ το ΡΗ γίνεται 4, ενώ όταν προσθέσουμε 200ml
δ/τος ΝαΟΗ , το ΡΗ γίνεται
6. Ποια η τιμή της σταθεράς Κα.
απ: 10-5
A15.
Διάλυμα Δ1 όγκου 1L με
ΡΗ=3 , περιέχει το οξύ
HA και
αντιδρά με κ mol
στερεού NaOH
, οπότε χωρίς μεταβολή όγκου το ΡΗ βρέθηκε
5.
Αν προσθέταμε 2κ mol στερεού NaOH , χωρίς ΔV θα βρίσκαμε ΡΗ = 9.
Nα
βρεθούν:
i. Aν το HΑ είναι ισχυρό ή ασθενές και
ii.
Tο
ποσοστό εξουδετέρωσης του HΑ
στην πρώτη επίδραση του ΝαΟΗ.
απ: i. ασθενές οξύ και ii. 50%
A16.
Σε υδατικό διάλυμα Δ1 οξέος HA, όγκου VL, με pΗ=2 προσθέτουμε 9VL Η2Ο και παίρνουμε διάλυμα με
pΗ = 3.
Σε υδατικό διάλυμα
Δ2 οξέος HΒ, συγκέντρωσης C2 M και όγκου VL με pΗ = 2,5, προσθέτουμε 99VL Η2Ο και παίρνουμε διάλυμα με pΗ = 3,5.
Σε αραιό υδατικό διάλυμα Δ3
οξέος HΓ, συγκέντρωσης C3M και όγκου VL με pΗ = 3 προσθέτουμε 49VL Η2Ο και παίρνουμε διάλυμα pΗ = 4.
Να βρείτε τις σταθερές , τους βαθμούς
ιοντισμού
στα αρχικά διαλύματα και τη σειρά ισχύος των οξέων, αν το διάλυμα Δ2 χρειάστηκε
100πλάσια ποσότητα ΚΟΗ για πλήρη
εξουδετέρωση από αυτήν που χρειάζεται το Δ3.
απ: ΗΑ ισχυρό οξύ , ΗΒ α = 10-2,5
και Κα=10-5 , ΗΓ α = 10-1 και
Κα=10-4 , ΗΑ> ΗΒ > ΗΒ
A17.
Σε υδατικό διάλυμα Δ1 οξέος H2A, όγκου V=10L περιέχονται 28g του οξέος αυτού, στο διάλυμα Δ1 προσθέτουμε ΝαΗΑ και παίρνουμε διάλυμα Δ2 με pΗ = 3. Να βρεθούν:
i. To pΗ και ο βαθμός ιοντισμού του
H2A στο
Δ1.
ii. Η μάζα του ΝαΗΑ
και ο βαθμός ιοντισμού του H2A στο Δ2.
Δίνονται:
Mr
ΝαΗΑ = 50, Αr
Να=23 , ΑrΗ=1,
ΚaH2A= 10-4 και ΚaHA- =
10-6
απ:
i.
pΗ=2,5 και α = 10-1,5 ii.
5g
και α = 9.10-3
A18.
Κατά
την ογκομέτρηση με πρότυπο
δ/μα ΚΟΗ 0,1Μ, δ/τος Δ1
όγκου V = 100mL , που
περιέχει τα οξέα HΑ , HCl και σταγόνες
δείκτη Η2Δ με pKa H2Δ
=4 (με πεδίο τιμών αλλαγής χρώματος από pKa±1) , έναρξη αλλαγής
του χρώματος, είχαμε όταν
προσθέσαμε στο Δ1 100mL του πρότυπου δ/τος .
Στη συνέχεια αλλαγή χρώματος παρατηρείτε
όταν προσθέσω άλλα 200mL
του πρότυπου δ/τος.
Να
βρεθούν:
i.
Oι
CHΑ και η CHCl
ii. Tα pΗ του δ/τος Δ1 ,στο
1ο και 2ο ισοδύναμο σημείο και η pKa
HΔ-
αν το πεδίο τιμών αλλαγής χρώματος είναι από pKa-0,85 έως pKa+0,85 και το
δ/μα είναι άχρωμο για 5 ≤ pH ≤
7,15.
Δίνεται: ΚaHA= 10-5 και χρώματα: Η2Δ κόκκινο, ΗΔ- άχρωμο και Δ2- μπλε.
απ:
i.
CHCl = 0,1Μ και
CHΑ = 0,2Μ , ii. 3 , 8,85 και
pKa=8
A19.
Σε 2L δ/τος CH3COOH 0,1M προσθέτω 4,6g Να χωρίς ΔV.
i.
Να βρεθεί το pH.
ii.
Αν προσθέσω κ g Να τότε ελευθερώνονται 4,48L H2 (STP).
Να
βρεθεί το κ και το pH
του τελικού δ/τος. Δίνεται ΚαCH3COOH=10-5
απ:
i.
9, ii. 9,2g και pH = 13.
A20.
Δ/μα Δ1
1L
είναι
1Μ σε ΗΑ και 1Μ ΗΒ, στο δ/μα αυτό προσθέτω 2mol στερεού ΚΟΗ χωρίς ΔV και προκύπτει δ/μα Δ2.
Να βρεθεί το pH
του δ/τος Δ2.
Δίνονται
ΚαΗΑ = 10-5 και ΚαΗΒ = 9∙10-5.
απ:
9,5
A21.
Δ/μα Δ1
1L
είναι
1Μ σε ΗΑ και 1Μ ΗΒ, στο δ/μα αυτό προσθέτω 1mol στερεού ΚΟΗ χωρίς ΔV και προκύπτει δ/μα Δ2.
Να βρεθεί το pH
του δ/τος Δ2.
Δίνονται
ΗΑ = 10-5 και ΚαΗΒ = 9∙10-5.
απ:
4,5
A22.
Σε δ/μα
όγκου 10L
βρέθηκαν:
0,1Μ ανιόντα Cl-
, 10-9 M κατιόντα Η3Ο+ , κατιόντα ΝΗ+4 και μόρια ΝΗ3.
Αν ΚbΝΗ3=10-5, να βρεθεί
η Κc
της ΝΗ3(g)+HCl(g)→
ΝΗ4Cl(s)
, της οποίας το περιεχόμενο διαβιβάστηκε στο
δοχείο των 10L
και η X.I. αποκαταστάθηκε
σε δοχείο 2L
με απόδοση 50%.
απ:
4/0,75
A23.
Δ/μα Δ1 H2SO4
1M
όγκου
1L.
Να βρεθούν οι συγκεντρώσεις όλων των ιόντων στο δ/μα Δ1.
Στο παραπάνω δ/μα διαβιβάζονται 2,24L (STP) αέριας ΝΗ3 χωρίς ΔV και προκύπτει Δ2. …….
Να βρεθεί η COH- στο
δ/μα Δ2. Δίνεται ΚβΝΗ3 = 10-5 και ΚαHSO-4
= 10-2 .
απ:
CH3Ο+ =1Μ , CΟH- =0Μ, CSΟ42- = 0,01Μ και
CHSΟ4- = 1Μ ,pH = 2
A24.
Δίνονται δ/τα ιόντων Δ1, Δ2 και Δ3
που περιέχουν Ο2- , ΝΗ-2 και CH3O- αντίστοιχα.
Αν
το δ/τα είναι της ίδιας συγκέντρωσης να δειχθεί ότι pΗ1 > pΗ2 > pΗ3 .
Δ/μα Δ4 είναι 0,025Μ σε Ο2-
και 0,5Μ σε CH3O-. Στο δ/μα προσθέτουμε κ mol CH3COOH
και προκύπτει δ/μα Δ5 με pΗ = 5. Αν Κα CH3COOH = 10-5 και V δ/τος Δ4 = 1L να βρεθεί η μάζα του CH3COOH που προσθέσαμε.
απ:
12g
A25.
Δ/μα Δ1 ασθενούς οξέος HΑ έχει ρΗ = ω και όγκο V1.
Δ/μα Δ2
HΒ
έχει πάλι ΡΗ = ω, και όγκο V2.
Να αποδείξετε ότι δ/μα Δ3
, που προκύπτει με ανάμειξη των Δ1 και Δ2
, έχει και αυτό pΗ = ω.
Απόδειξη
i. Aν HΑ και ΗΒ ασθενή η απόδειξη είναι σχετικά
απλή. Ένας τρόπος είναι να καταλήξουμε στη σχέση
CH3O+ = (Κα1C΄1+ Κα2C΄2)1/2
ii. Aν HΑ (π.χHF) ασθενές
και ΗΒ ισχυρό (π.χHCl) τότε.
HF
c-x
x x
|
V1
Kα
= x2 / c-x (1)
|
HCl →H++Cl-
x x
|
V2
|
Μετά την ανάμειξη
CHF = cV1 / VΤ
CHCl = xV2 / VΤ
|
HF
cV1/VΤ - y y
y
HCl →
H+ + Cl-
xV2/VΤ xV2/VΤ
|
|
Έστω
Αντικαθιστώ στη (2) την (3) =>
Άρα η υπόθεση μας
ισχύει αφού καταλήξαμε
στην (1)
Απαντήσεις
Α1.
β , Α2. α , Α3.
β , Α4. β , Α6. Γ, Α7. β , Α8.
i.β,
ii.
α
πηγή ylikonet